Değerli Ziyaretçiler, uzunca süredir ara vermiş olduğumuz makale tanıtımlarına tekrar devam ediyoruz. Bugün, Ankara Barosu Dergisi'nin 2012 yılı 4. sayısında yer alan; Yrd. Doç. Dr. Gökhan GÜNEYSU tarafından hazırlanan "Askeri Gereklilik  İlkesi Ve Uluslararası  İnsancıl Hukuk" isimli makaleyi bilgilerinize sunmak ve tanıtmak istiyoruz:

Anadolu Üniversitesi Hukuk Fakültesi Öğretyim Üyelerinden  Yrd. Doç. Dr. Gökhan GÜNEYSU tarafından hazırlanan bu çalışma; aynı zamanda hakem incelemesinden geçmiştir ve TÜBİTAK–ULAKBİM Veri Tabanında indekslenmektedir.

Makalenin başında aşağıda yer alan "Öz"e yer verilmiştir. Makalenin Giriş kısmından kısmen alıntı yapılmıştır. Makalenin tamamına ulaşmak için Ankara Barosu'nun internet sitesinde yer alan Ankara Barosu Dergisi 2012/4 sayısına bakınız. Bu yer ulaşabilmeniz için ayrıca aşağıda link verilmiştir.

ÖZ

İnsancıl Hukuk Uluslararası Hukukun en çok kodifiye edilmiş alanlarından birisidir. İnsancıl Hukuk, beşer tarihinin önemli öğelerinden birisi olan silahlı çatışma ve savaş hallerinde uygulanarak, aşırı şiddet kullanılmasını engellemek amacındadır. Bu dala ait en önemli hukuki ilkelerden birisi de “askeri gereklilik” ilkesidir. Bu ilkenin de amacı, silahlı çatışmalar sırasında şiddeti kısıtlamaktır. Bununla beraber, uygulamada hukuktan kaçma yahut hukuku esnetme amacıyla bu ilkeden yararlanılmıştır. Bu çalışmanın amacı bu ilkenin incelenmesidir.

GİRİŞ

Kartaca’nın yok edilişini izlerken Romalı Kumandan Scipio’nun şunu ifade ettiği aktarılır; “Bu harika bir manzara ama… birileri bir gün aynısını benim kentime de yapar korkusu ve endişesini yaşıyorum”[1] Bugün Kartaca diye bir uygarlıktan bahsetmek artık mümkün değildir. Kartaca tamamen yok edilmiş, Kartacalılar sivil-savaşan ayrımı olmadan öldürülmüştür. Amaçlanan tahribat o kadar şiddetli ve de kapsayıcıdır ki Kartaca’nın arazisi tamamen tuzlanarak verimsiz hale getirilmiş ve Kartaca Romalılar tarafından tarihe bir daha çıkmamak üzere gömülmüştür[2] Scipio’nun kaygıları her askerin kaygısıdır aslında. Savaş alanındaki en önemsiz görünen faktörün dahi sonuca etki edebileceğine inanan asker, kendisini düşmana bu fırsatı verebilecek veya ona hiçbir açık vermeyecek şekilde hareket etmekle yükümlü hisseder. Dolayısıyla düşmana aman vermemek, ona en ufak yaşama alanı veya başarı ihtimali bırakmamak askeri anlamda mantıksız olmayan bir çözümdür, bir hareket tarzıdır. Uluslararası Hukuk işte bu çetin zamanlarda dahi uygulanacak kurallar öngörmüştür. Bu kurallara Uluslararası İnsancıl Hukuk denilmektedir.Uluslararası İnsancıl Hukuk’un en temel ilkelerinden birisi de “askeri gereklilik”tir[3] Bu çalışmada askeri gereklilikten ne anlaşılması gerektiğini tartışmaya çalışacağız.

Scipio’nun kaygısı işte askeri gereklilik ilkesinin somut hale gelmiş şeklidir. Bu gereklilik öne sürülerek silahlı çatışmalar sırasında korkunç eylemler de işlenmiştir[4]. Bu korkunç eylemler işlenebilmiştir çünkü bir kabullenişe göre askeri gereklilik söz konusu olduğunda hukuk kurallarından sapmak mümkün ve de caizdir. Hatta klasik anlayışa göre, Cicero’nun söylediği gibi inter arma leges silent, yani silahlar konuştuğunda hukuk susar. Bu anlayışı ifadelendiren Lauterpacht’a göre; uluslararası hukuk hukukun kaybolma noktasındayken, uluslararası savaş hukuku da uluslararası hukukun kaybolma noktasında kendine ancak yer bulabilmektedir[5] Savaşın büyük kuramcısı von Clausewitz’e göre;.......

- Makalenin tamamına ulaşmak için tıklayınız.